zon, zee ,strand, spaken en regen - Reisverslag uit Saint-Jean-Pied-de-Port, Frankrijk van fam klauwers - WaarBenJij.nu zon, zee ,strand, spaken en regen - Reisverslag uit Saint-Jean-Pied-de-Port, Frankrijk van fam klauwers - WaarBenJij.nu

zon, zee ,strand, spaken en regen

Blijf op de hoogte en volg fam

27 September 2016 | Frankrijk, Saint-Jean-Pied-de-Port


20 sept
Bij het ruiken van een zeewind gingen we in gestrekte draf richting de pond van Royan. We hebben er lol in om onszelf een beetje fysiek in te spannen en proberen dan ook in de ochtenden als Sabijn slaapt kilometers te maken zodat we s'middags tijd over hebben voor cultuur en speelplekken voor Sabijn. Daarnaast is dit aanzetten ook goed als training voor de Pyreneeën want die boezemen nog de nodige angst in. Jeske gaat iedere berg te lijf alsof ze Anna van Breggen is die goud wil winnen en ik kom nog steeds vaak net iets tekort, zou dit dan zijn hoe Bouke Mollema zich moet hebben gevoeld?
Ik ben dan ook blij om te merken dat het na de boot helemaal vlak is met een lekker zeewindje, mijn terrein, eens kijken of Jeske van Breggen ook goed is in waaiers rijden.
Bij aankomst op de camping in Montalivet- les- bains besluiten we, volgens goed voorbeeld van Henk, direct de zee aan te tikken. Het strand en de heerlijke lucht van een dennenbos na een warme dag zijn een welkome afwisseling van alle mooie kerken en oudheden.

21 sept
We hebben mazzel met het weer en wederom een heerlijke strand dag. We besluiten wat rustiger aan te doen maar wel te fietsen, gezien onze eerdere ervaringen met rustdagen en de bijbehorende onrust van Sabijn. Vandaag maar 50 kilometer over het vlak. Jolanthe is op vakantie met een surfer en er zijn hier zowaar fietspaden, iets wat we sinds noord Frankrijk niet meer zijn tegengekomen. En daar waren het vooral bordjes langs de weg die automobilisten waarschuwden voor fietsers. Hier zijn het paden dwars door de duinen, alleen toegankelijk voor fietsers, heerlijk. Lunchen op hele brede stranden die totaal uitgestorven zijn op een enkele surfer na. Die surfers en eindeloos rechte wegen namen mij al snel mee terug naar Australië, waar ik de zomer achterna ben gereisd, en we praten over allerlei herinneringen die het uitzicht bij mij doen opwaaien. Zo moet Henk zich ook gevoeld hebben, herinneringen van vroeger omdat hij hier regelmatig met mijn moeder is geweest samen met Dick en Marry al voor onze geboorte.
Na de lunch nog maar 10 kilometer te gaan naar Lacaneau oceaan, maar die namen iets meer tijd in beslag dan dat we hadden bedacht. Er liggen hier betonnen platen die hun beste tijd wel gehad hebben, ongeveer net zo breed als het karretje van Sabijn. De delen waar ze nieuwe delen bovenop de oude delen hebben geplaatst zweven dus een beetje met een drempel van 5 cm aan beide kanten, een soort koorddansen wat helaas af en toe mis ging waardoor we vast kwamen te zitten.
Lacaneau is een wat grotere badplaats met alle voorzieningen zonder hoogbouw. Op de camping Aerotel de l’ocean is het aanzienlijk drukker dan onze eerdere campings. Ze hebben hier zelfs een centerparks achtig zwemparadijs met golfslag en wildwaterbaan tot groots plezier van Sabijn. Dit is een stuk veiliger dan de pittige branding op het strand alleen mag je er geen short aan dus moet ik in m’n boxer (wat eigenlijk ook niet mag). Sabijn gaat heerlijk vroeg slapen met van die waterige oogjes.


22 sept 2016
We komen steeds vaker fietsers tegen, gezinnen met kinderen (dat kan hier prima) en veelal mannen van middelbare leeftijd bij wie het fietsen periodiek moet, om zich te kunnen conformeren aan een kantoorbaan.
Wij hebben wederom een heerlijke dag fietsen die ons beiden deed denken aan een dag op Terschelling met afwisselend duinen en bosgebieden. We waren al voor de lunch in Audenge waar de Franse oesters in grote getalen vandaan komen. Het ligt aan een groot binnenmeer wat in directe verbinding staat met de zee en bij eb grotendeels droogvalt, zoals op de wadden. Een bijzonder mooi natuurgebied met bijzondere vogels, schildpadden, andere beesten en dus oesters.
Na een dozijn oesters en een goed glas witte wijn staan we nu weer op een lege camping wat weer even wennen is na Lacaneau, maar niet vervelend.
Bij inspectie van de fiets blijkt dat ik helaas nog word achtervolgd door spaakbreuken. Er is er weer 1 kapot en er zijn geen fietsenmakers in de buurt. Ik besluit hem zelf te vervangen, als dat maar goed gaat.

23 sept 2016
Na wat zenuwachtige eerste meters hebben we er vandaag weer 50 kilometer opzitten zonder problemen. Maar goed ook want de eerste fietsenmaker zit volgens ons boekje pas in Dax en in ons huidige tempo komen we daar aan op zondag. We hebben de kust achter ons gelaten en hebben de officiële route weer opgepakt om volgens goed voorbeeld van Henk en Paul neer te strijken in Moustey op een Gite d’etape (officiële stopplaats). Deze Gite heeft iets weg van een kinderboerderij, fietsverhuur, kanoverhuur en tipi tent park tegelijk. Een vrolijke boel dus met genoeg te zien voor Sabijn. In de loop van de middag komen er ook een aantal wandelaars binnen op weg naar Santiago, ze bestaan dus echt.
In de middag hebben we een potje gekocht voor Sabijn en die slimme tante heeft vandaag direct haar eerste plasje op de pot gedaan.

24 sept 2016
Je zou vandaag kunnen kenmerken als een saaie overgangs etappe van de Tour. We verwachten ieder moment Ikea te zien vanwege de eindeloze vlaktes met dennenbos. De zon hebben we nog niet zo gevoeld als vandaag in combinatie met een forse wind tegen. Deze hitte, die aanvoelt alsof je een warme föhn op je gezicht zet, maakt je loom en iedere kilometer kost net iets meer energie.
Een nieuwe spaakbreuk, dit keer hoorde ik hem gaan, was dan ook een goed excuus om niet veel verder te rijden. Na een reparatie in het veld zijn we doorgereden naar een natuurcamping in Peliou-Taller. De oude vrouw hoorde ons verhaal aan en wilde mij met wiel wel naar Dax brengen om te kijken of hier iets te regelen was. Het was morgen immers zondag dus alles gesloten en maandag waarschijnlijk ook.
Misschien is het omdat ik al een paar weken op de fiets zit en mijn gevoel voor snelheid anders is maar deze vrouw wist het gaspedaal te vinden. Met enigszins klamme handjes zijn we langs drie fietsenwinkels gevlogen maar geen van allen had een passende oplossing.
Jeske had inmiddels de tent opgezet onder een hele mooie oude eik die tijdens het eten, toen de wind iets aantrok, steeds harder begon te kraken. Toen we nog een waarschuwing kregen van een Engels stel hebben we toch maar besloten om de tent (met Sabijn slapend erin), in het donker, iets te verplaatsen. Gelukkig maar want die nacht begon het aardig te spoken waarbij je de oude eik hoorde piepen en kraken.

25 sept 2016
Na de nacht was al duidelijk dat er iets was veranderd in het weer. Voordat alles was ingepakt kwamen de eerste spetters al naar beneden en net toen wij de tent hadden ingepakt brak de hemel. Zulke hevige buien hadden we nog niet gehad.
Zeiknat en enigszins gehumeurd begon het gelukkig op te klaren rond de lunch bij de warm water bronnen van Dax zodat we even konden opdrogen om vervolgens weer een paar buien te verduren. We besloten niet te kamperen gezien onze ervaring in Ourscamp en zijn doorgereden naar een echte pelgrims Gite in Sorde-l’abbaye. Hier werden we uiterst vriendelijk ontvangen door een enigszins opdringerige maar goed bedoelende vrijwilligster. Er zaten nog 3 andere Franse pelgrims en 2 jongens, kleinkinderen van de vrijwilligster kortom een gezellige boel waarmee we de slaapzaal deelden.
Na een heerlijke maaltijd en gezellig geklets heb ik die avond wakker gelegen tgv een concert aan snurkers. Ik heb er 3 soorten kunnen ontdekken: de choker, een periodieke snurker waarbij je iedere keer denkt dat ie stikt, de keffer wederom een periodieke snurker die een soort van keft in zijn slaap en de ronker, een monotone diepe snurker waarbij zelfs oorpluggen geen kans hebben. Jeske en Sabijn hadden overig heerlijk geslapen en wisten niet waar ik het over had.

26 sept 2016
Ondanks enig slaapgebrek hebben we volop kunnen genieten van de route van vandaag. We zijn aan de voeten van de Pyreneeën, in Baskenland aangekomen. De weg kronkelt zich hier om en over de bergen met prachtige vergezichten. Helaas betekent dit ook weer meer klimmen en Jolante zit gewoon weer achterop. Ik vraag me af of ze niet een beetje is aangekomen op haar vakantie.
Jeske van Breggen is in goede doen en doet dan ook veel kopwerk en breekt hierbij in haar enthousiasme haar ketting. Gelukkig hebben we gereedschap bij ons en kunnen onze weg vervolgen naar onze bestemming van vandaag St. Jean-Pied-de-Port. Deze stad is een verzamelplaats voor veel wandelaars naar Santiago maar ook andere wandelingen over grote Pyreneeën cols en daardoor is het een levendige plek. Hier zijn de winkels zowaar open op maandag en zo ook de fietsenmaker. Hij heeft helaas geen oplossing voor het achterwiel aangezien een 40-spaaks wiel niet standaard is. Wel loopt hij het hele wiel na en geeft mij een kleine cursus spaken met voldoende reserve spaken. Nu maar hopen dat dit het einde was van deze vloek en hij geen stand houdt in Spanje.

27 sept 2016
Omdat Jeske zich nog nooit zo ontspannen heeft gevoeld in haar afritsbroek als hier besluiten we een dagje langer te blijven. Iedereen lijkt hier een afritsbroek, fleecetrui, donsjas of andere soort outdoor kleding te dragen. Fijn voor Jeske omdat ze in de meeste steden toch wel een beetje ongemakkelijk voelt in haar fiets outfit. Henk had hier geen last van, nadat hij gestopt is met werken trok hij alleen met gezonde tegenzin nog wel eens een pak aan maar dan alleen als het echt niet anders kon. Het liefst liep hij in dit soort kleding met een lekkere warme fleece. Ook Sabijn lijkt zich thuis te voelen in deze stad en verteert deze rustdag goed. Enige nadeel van de extra dag is dat we tijd hebben om ons in te lezen in wat ons te wachten staat..

Ps
Dank voor alle leuke reacties!!!!

  • 27 September 2016 - 22:00

    Rietepietje:

    Weer smullen dit verslag! Heerlijk ! Die Sabijn op een potje, wat leuk , hadden jullie daar nog plek voor ? En dan morgen de grote beklimming van de Ibaneta , op 1057 m. Ik zag daar erg tegenop. Henk stelde mij gerust met de mededeling dat we er de hele dag over konden doen. Zo gezegd zo gedaan,bijna de hele dag. Steeds weer ff pauze nemen poeh! Op de top is n hele mooie nieuwe refugio! Ben heel benieuwd hoe jullie dat fiksen! Spanje vond ik wel het leukste deel van de reis. Dikke kussen en liefs !

  • 28 September 2016 - 10:32

    Paul Van Kuijeren:

    Hallo Rutger, Jeske en Sabijn,
    Het was weer smullen van jullie verhalen, ook deze editie. Natuurlijk is het jammer van al die spaken ellende maar je moet maar denken, ook daarin ga je precies in de voetsporen van jouw vader. Die had ook altijd ruzie met zijn spaken. Hij zal boven in de hemel waarschijnlijk een brede glimlach niet kunnen onderdrukken. Maar al met al heb ik de indruk dat jullie er heerlijk van genieten tot nu toe. En die Pyreneeën? Ach die worden altijd vreselijk overdreven. Het is maar één flinke berg hoor en daarna is het vooral heel lang afdalen. Dat is vooral veel gevaarlijker met Sabijn en Jolanthe achterop dan het klimmen. Ikzelf heb toen de Puerto de Somport genomen en Henk en ik kwamen elkaar in Puenta la Reina (leuk en mooi stadje) weer tegen.
    Heel veel succes in de Pyreneeën en de eerste kilometers in Spanje. En je moet maar zo denken, jullie hebben het toch maar geflikt om met z’n drieën even van Santpoort naar Spanje te fietsen. Chapeau!!!!
    Buen Camimo
    Paul

  • 28 September 2016 - 18:04

    Alex:

    ik heb nog niets van jullie reis meegekregen, maar ga dit weekend er even rustig voor zitten.
    Kussen
    alex (en josé)

  • 28 September 2016 - 20:13

    Richard En Annette:

    Wat een mooi avontuur en zo geweldig geschreven. We zitten zowel huilend als lachend te genieten van jullie mooie verhalen. Goede reis verder!

  • 28 September 2016 - 21:57

    José:

    Hallo lieve Tour-gangers!
    Tjeetje Rutger, wat kun jij schrijven zeg! Het water loopt gewoon langs mijn kiezen!!!
    Heerlijk, ik krijg zo gewoon wel echt iets mee van jullie route! Mocht je nog aan een beroepswisseling denken Rutger....nou dan weet ik het wel!!!
    Geweldig zo'n potje mee op de fiets!! die Sabijn, ja snapt dat gewoon gelijk !! Süper hoor!!
    En.... was Henk niet ook een spaken breker???
    Hebben jullie ook al mooie herstdagen/kleuren? Hier beter laat als nooit, begint het zo heerlijk te kleuren en geuren!! Maar ja natuurlijk niet te vergelijken. Jullie hele dagen lekker buiten.
    Nog heel veel plezier en goeds van José (en Alex)


  • 28 September 2016 - 21:57

    Janine:

    Heee lieverds. Pas nu ben ik begonnen met lezen....ik wist niet van het bestaan van deze site:)Wat heerlijk om te lezen allemaal. Klinkt zó bijzonder . jullie hebben er vanaf nu een volger bij:)Denk aan jullie. Hele dikke kus van ons allemaal!!!

  • 28 September 2016 - 22:01

    Nel Breed:

    Alweer fantastisch om jullie verhalen te lezen. Dat Sabijn zo lekker meedraait is geweldig. En al op het potje!! Veel succes in de Pyreneeën want dat schijnt nog wel 'n dingetje te zijn als ik de andere reacties lees. In de voetsporen van Henk, heel mooi. Ik heb ontzettend veel bewondering voor jullie. Goeie reis verder.

  • 28 September 2016 - 22:51

    Dick :

    Hoi Rutger, Jeske en Sabijn,
    Zojuist de link van Lonneke gekregen, dus nu pas jullie verslag gelezen.
    Het ziet er allemaal heerlijk uit, en leuk dat jullie Airotel de l'ocean hebben aangedaan. Ik weet nog dat Henk zei dat dat de duurste overnachtingen waren van zijn hele reis naar Santiago.
    Veel fietsplezier nog en succes in de Pyreneëen!
    Dikke hug, ook van Marry

  • 28 September 2016 - 23:28

    Annemarie:

    Wat een pech met zoveel spaken in het achterwiel
    dat had gerrit nooit verwacht
    en die sabijn op het potje maar zo te zien heeft ze er ook nog lol in
    leuk om jullie verhalen te lezen en nog veel plezier
    groet van ons xxx

  • 29 September 2016 - 10:21

    Ada:

    Lieve Mensjes,
    Wat is het toch heerlijk om dit weer te lezen.Ik zit er gelijk weer helemaal in.En jeske maar door trappen ik zie het voor me,wat een fanatisme allebei.Jammer van de spaken en de ketting maar wat fijn dat jullie steeds een oplossing vinden.
    Sabijn op het potje geweldig en nog gelijk raak ook.
    Fijn dat de eerste berg in de Pyreneeën goed gegaan is op naar de volgende.
    knuffels!

  • 29 September 2016 - 11:21

    Heleen Vlaar:

    Wow, wat een geweldig leuk verhaal weer, jullie gaan wel hard volgens mij......ik fiets alleen van Haarlem naar Santpoort hoor haha, maar ik vind het heerlijk om te lezen, nog een paar hobbels als ik het zo lees maar heel veel plezier lol en heimwee naar wat is geweest!!!XX

  • 29 September 2016 - 11:31

    Henk De Ruiter:

    Zit net tijdens de koffiepauze jullie verslagen door te lezen en krijg gelijk op mijn donder van Marian dat ik nog steeds niet heb gereageerd, dus vandaar. Net kwam ook Lacanau ter sprake dat was jaren geleden een plek waar een heleboel PEN medewerkers in de zomervakantie naar toe gingen en wij dus ook, ik kan mij de omgeving met dat binnenmeer nog herinneren. Rutger je bent de cols in de Alpen over gekomen tijdens je rit voor artsen zonder grenzen dus die Pyreneeen moet ook lukken je bijt je gewoon vast in dat achterwiel van Jeske ( van der ) Breggen. Ik kan mij precies voorstellen hoe het is wanneer jullie 's avonds bij het tentje op de camping zitten, net als die avond in de duinen in Heemskerk met neem ik aan Franse kaas en een lekkere Bordeaux. Jammer dat jullie af en toe pech hebben, maar op zo'n lange onderneming gebeuren die dingen. Ik blijf jullie volgen en de beelden van de ronde van Spanje in mijn herinnering oproepend hebben jullie nog een mooi stukje voor de boeg.

  • 02 Oktober 2016 - 15:52

    Meino En Hanny Peters:

    Hier hebben we eindelijk een regendag, zodat ik tijd heb om wat te lezen en te snuffelen op de PC.
    En om jullie te volgen op de trip naar Santiago. Meestal hoor ik wel van de prestaties van Han of van Riet. Ik heb al gehopord dat jullie de hoogste berg in drie uurtjes hebben genomen; onvoorstelbaar. Maar om zelf te lezen is toch een dimensie extra. Heel leuk en fantastisch zoals jullie dat doen met Sabijn. Petje af voor allebei. We zijn jaloers, maar kunnen op deze manier meegenieten. Baskenland is prachtig. We herinneren ons de kustweg voorbij Bibao, waarbij we over het terrein van een kerncentrale kwamen. We mochten de camper niet verlaten, ook niet mer pech, en moesten dan wachten op hulp. We hadden toen een zelfgemaakt campertje van een transit gekocht van het leger. Dat we bij de centrale aankwamen hadden de wachtposten de kanonnen in de aanslag. Wel spannend , maar een prachtige weg en een hele mooie kust. geniet er van en we zijn benieuwd naar de volgende verslagen.
    Liefs van Hanny en Meino

  • 02 Oktober 2016 - 16:26

    Marjolein Sintenie:

    Hej lieverds! Wat een heerlijke verslagen! Ik ben zojuist terug van de vriendenreunie en ik heb daar natuurlijk al veel van jullie avonturen gehoord. Maar deze super verslagen lezen maakt het nog beter! Jullie zijn nu al in Spanje, wat geweldig! Heeeeeeel veel succes verder en blijf vooral volop genieten! Veel liefs en kus van Marjolein

  • 02 Oktober 2016 - 22:07

    René Van Der Horst:

    Heb een dag vrij genomen om alle verhalen te lezen, maar dat was het meer dan waard! ;)

  • 03 Oktober 2016 - 16:13

    Dorien:

    Ha! Wat ziet dat er heerlijk uit.... jaloers! Geniet er van met zijn allen, groet Dorien

  • 05 Oktober 2016 - 21:01

    Margreet En Fons:

    Lieverds!

    Wat leuk om alle reisverslagen te lezen en wat zien jullie af; stoempen op het buitenblad mét aanhanger in de regen: respect! Goed te lezen dat Jeske je af en toe even op het elastiek zet, Rutger ;-)

    We kijken uit naar de volgende!

    X
    Margreet en Fons

  • 27 Oktober 2016 - 20:38

    Janine Dort:

    Lieve rut & Jes,
    Zo leuk om te lezen. Haha, ik lig in een deuk om jouw categorisering van snurkers. Ben benieuwd of je nog meer 'soorten' gaat tegenkomen. En die camping in Lacanau! Daar heb ik zo ongeveer alle vakanties in mijn jeugd doorgebracht (helaas was er toen nog geen golfslagbad) maar je beschrijving van de geur van het dennebos en strand haalt meteen herinneringen naar boven, heerlijk! Nu ga ik gauw verder lezen over de Pyreneeën en Spanje - ja ik loop nog steeds redelijk achter, maar verheug me nu alweer op t volgende verhaal.
    Liefs voor jullie alledrie x

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

fam

Dit is het reisboek van de fam Klauwers (rutger/ jeske/ sabijn)

Actief sinds 24 Juli 2016
Verslag gelezen: 530
Totaal aantal bezoekers 7947

Voorgaande reizen:

24 Juli 2016 - 31 December 2016

Mijn eerste reis

24 Juli 2016 - 01 December 2016

Santiago de compestella

Landen bezocht: